ความสดใส ความน่ารักในวัยเด็กของเราหายไปไหน

สวัสดีพี่น้อง steemit ชาวไทยทุกท่านครับ วันนี้ขอนำข้อคิดดีๆจากเด็กมาเล่าสู่กันฟัง ผมเลี้ยงหลานอายุ 3 ขวบ เป็นเด็กน่ารักและช่างพูด

ซึ่งเด็กในวัยนี้ส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ คือ ช่างพูด ชางคุย ช่างถาม ผมแอบคิดว่า ถ้าความน่ารักและความเป็นธรรมชาตินี้มีติดตัวไปถึงวัยผู้ใหญ่ก็ดีนะ และแอบสงสัยว่าทำไมพอโตขึ้นความน่ารัก น่าชัง มันถึงหายไป หน้าตา ท่าทาง ตึงเครียดกับการใช้ชีวิต โลกคงจะสดใสน่าดูหากผู้ใหญ่ทำตัวน่ารักเหมือนเด็กๆ คงมีแต่ความสุข สนุกน่าดู

หรือเพราะเรารู้มาก เรียนมาก จึงมีความเป็นตัวตน ความน่ารัก ความกล้าแสดงออก สมัยเด็กๆ มันเลยหายไป ไม่กล้าถามคำถามเมื่อสงสัยเหมือนตอนเป็นเด็ก ไม่กล้าแสดงออกจนต้องเรียนความกล้าแสดงออกกันใหม่ทั้งๆที่ตอนเด็กๆมีอย่างเต็มเปี่ยม

เรากลับมาทำตัวน่ารักกันเถอะ กลับมาสนุกๆกันให้เต็มที่ กลับมากล้าแสดงออก กลับมาทำให้โลกสดใส น่าอยู่มาครับมาย้อนวัยเด็กกันเถอะ