แต่ความเป็นจริงของหลายๆคน ไม่ได้โชคดีทุกคน ที่จะได้เจอเพื่อนร่วมงานแบบนี้ ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นจริงคือ เราอาจจะได้เจอคนเห็นแก่ตัว ทำงานน้อย แต่เอาหน้ามาก เกี่ยงงาน เห็นแก่ประโยชน์ตนมากกว่าประโยชน์ส่วนรวม พูดจาชวนทะเลาะ อยากให้คนอื่นช่วย แต่ไม่ยอมช่วยคนอื่น เมื่อเจอคนแบบนี้ในองค์กร ย่อมเหนื่อยใจ และเมื่อเหนื่อยใจ จะรู้สึกไม่อยากทำงาน เมื่อไม่อยากทำงานผลงานของตนและของทีมก็ออกมาไม่ดี
ยิ่งผีซ้ำด้ามพลอยอีกหากเจอผู้นำที่หูเบา และขาดภาวะในการนำทีม หลายคนจึงทำงานไปวันๆ ให้ผ่านๆ ไป ไม่มีเป้าหมาย องค์กรไหนเป็นแบบนี้และผู้บริหารไม่รู้ตัวกำลังอยู่ในสภาวะที่น่าเป็นห่วง หากไม่ได้วางระบบงานที่ดี จะเกิด การเข้าออกของพนักงานอยู่บ่อยๆ
ใครอยู่ในสภาวะแบบนี้ ต้องเร่งพัฒนาตนเองให้เร็วที่สุด อย่าทุ่มเทความรู้สึกทั้งหมดไปกับความหดหู่ของชีวิต เร่งสปีดความสามารถและพาตัวเองไปในที่ๆ ตนต้องการ
ผมขอฝากผู้นำในระดับต่างๆ ขององค์กร ได้สังเกต เพราะความเป็นสังคมไทย บางครั้งเงียบไว้ ไม่ยอมบอก ปล่อยๆ ไปซึ่งความเสียหายคือ ประสิทธิภาพในการแข่งขัน และขวัญกำลังใจของคนในองค์กร ไม่ดีแน่ เพราะผู้นำที่ดีย่อมแก้ไขสถานการณ์ต่างๆ ได้ และผมก็เชื่อว่าคนในองค์กรก็อยากเจอผู้นำที่มีคุณสมบัติเหล่านี้
• ผู้นำต้องกำหนดเป้าหมาย ทิศทาง การทำงาน ที่ชัดเจน
• ผู้นำที่มีทักษะในการพูดโมติเวทให้เกิดแรงกระตุ้นในการทำงานให้เป็นไปตามเป้าหมาย
• ผู้นำที่แก้ไขปัญหาด้วยหลักการและเหตุผลมากกว่าอารมณ์และความรู้สึก
• ผู้นำที่ให้เครดิต ชื่นชม ความสำเร็จที่เกิดจากการทำงาน ของผู้ใต้บังคับบัญชา
• ผู้นำที่เข้าใจคนในแต่ละประเภท และรู้จักใช้คนให้เหมาะกับงาน
• ผู้นำที่มีความยุติธรรม ในการตัดสินใจให้คุณให้โทษกับผู้บังคับบัญชา
ใครเจอผู้นำ และทีมงานดังที่กล่าวมา ข้างต้น คุณคือผู้คนโชคดี ที่สามารถใช้พลังงานในตัวคุณอย่างเต็มที่และเกิดประโยชน์ ไม่ได้สูญเสียพลังงานไปกับความหดหู่ของชีวิต อย่าหยุดพัฒนาตนเอง แล้วทุกอย่างของชีวิตต้องดีขึ้น เป็นกำลังใจให้ทุกคนเครับ